Jing Vallejos of TVPatrol Dagupan's Post sa 7.2 Magnitude Earthquake

From time to time ay napapanood ko siya sa ABS-CBN Dagupan, she’s simple and may puso naman kapag nagrereport. I don’t know this girl personally but her post shocked a lot of Filipinos because of her insensitivity. Again, this is not a religious issue but siya na rin ang naglagay sa kaniyang religion in a bad light.

                Marami akong friends na kaanib ng Iglesia Ni Cristo and they are all nice. I admire them because like Muslims, hindi lang iisang araw sila nagsasamba. But this girl who, according to some of her colleagues ay anak daw ng isang ministro should have think first before she clicked (sabi nga sa GMA News TV).

                I have tried to search her FB page pero na-deactivate na niya. Lesson learned. Isa pa pala siyang Kapamilya, so being a media person dapat naman na-apply niya yung natutunan niya sa MASSCOM 101 o yung Ethics on Broadcasting.

                When I first watched the coverage of the earthquake in the Vizayas ay naiyak talaga ako, not because sa mga structures na bumagsak o nasira but most specially sa kabuhayan ng mga kababayan natin doon na labis na naapektuhan. I am a Protestant but sobra akong nalulungkot sa mga Catholic Church na nasira kasi saan pa magsisimba ang mga kapatid nating Katoliko? I mean minsan naiinis ako sa pakikialam ng CBCP sa mga issue sa bayan but they don’t represent the entire Catholic community. Sana naman tayo na nakakabasa nung post na ito ni Jing Vallejos, huwag nating idamay ang sinuman. It’s not an issue of a religious affiliation pero ang pag-iisip at pagkatao niya ang may gawa nito. Kaya nga dapat ULIT, bago tayo mag-post, THINK!

Sana September na Lang Ang Pasukan

Today is August 19, 2013 at sana may aatendan kaming seminar on Campus Journalism ang kaso dahil sa ulan na dala ni Tropical Storm Maring eh nangyari ang pinakaaasam ng bawat estudyante - ang pag-aanounce na walang pasok. Kung susumahin eh mayroon dapat tatlong holidays ang buwan ng August at hindi ko na kailangang isa-isahin ngunit dahil sa mga bagyong dumalaw sa ating bansa, more or less siguro two weeks ang walang pasok sa buwan na ito. Mabuti sana kung kasamang tinangay ng mga bagyo ang mga magnanakaw at nagnanakaw ng pork barrel. (Ibang topic naman yun...) Maraming nang nag-propose na kongresista na ilipat ang pasukan sa September kasi nga masyadong maulan sa mga buwan ng June at July at pati na rin August pero ewan ko ba kung bakit inuuna ang ibang mga Bill sa Congress (magresearch kayo kung ano yung mga yun) kesa ang kapakanan ng mga estudyante.

Isipin ninyo yung kaligtasan ng mga estudyante tuwing bumabaha at may pasok sila. Paano iyong mga tumatawid pa ng ilog sa kanilang pagpasok sa paaralan? Mas mabuti ng pumasok sila sa school ng summer atleast kahit mainit, pwedeng remedyuhan kesa naman nababasa sila kapag tag-ulan di ba? Maliban pa diyan ang mga sakit tulad ng nakamamatay na dengue at leptospirosis na dala naman ng ihi ng daga. Pagmasdan ninyo ang larawan sa ibaba, paano kung nagkataong may sugat ang mga estudyante at lumusong sila sa baha na puro mikrobyo? Hindi mga opisyales ang magkakasakit di vah?!

Ang hirap pa sa tuwing may malakas na ulan eh nalilito ang bawat isa parang ngayon, sabi ni Sec. Ochoa ALL-LEVELS daw walang pasok kasali na ang Pangasinan tapos sabi naman ni Administrator Baraan, pre-school to high school, sa tertiary depende sa LGU o university daw ang mag-aanounce. DepEd does not suspend classes naman ang linya nila. Kung LGU lang sana eh di LGU lang kasi sila naman ang nakasasakop sa school at alam nila ang sitwasyon.

Ang rason naman ng iba kung bakit tutol sila na ilipat ang klase ay sa kadahilanang nasanay na daw tayo sa ganung pasukan. Ganun na lang ba yun? Ang magbabago lang naman eh yung petsa at iyong panahon. Kailangan pa daw pag-aralan. Hindi pa ba sinisimulan? Noon pa yan sinasabing pag-aralan, e di sana graduate na iyong mag-aaral sana ng proposal na iyan kung sinimulan pa noon?!

A basta sana mailipat ang pasukan sa September period. Ipopost ko na ito di ko na ieedit hehehe....

The Calling

When I was in high school, an aunt promised to help me to go to the United States basta I will take-up Nursing daw. Siyempre being inclined to the world of humanities, nakatatak na sa utak ko na Mass Communication ang kukunin kong course kapag nag-college ako. I told her na takot ako sa dugo kaya I don’t like nursing.

Madami akong naririnig na pagpapari daw and calling nila, pagiging sundalo ang calling, etc. So feeling ko naman noon eh showbiz ang calling ko hahaha! Sige lang Maskom at sa tulong ng magulang ko at mga auntie ko at uncle, hayun natapos din from Centro Escolar University to Philippine Christian University hanggang natapos ako sa Computronix College na naging Colegio de Dagupan noong 2005. So after I graduated from college ay tumambay muna ako ng mga isang taon dito sa hometown siyempre rampa muna ganun. Wala pa ding swerte sa paghahanap ng work sa mga broadcasting company like ABS-CBN, CNN, etc. So parang hopeless na ako noon kaya I tried the BPO industry 0 call center which is booming at that time. For the record at ngayon ko lang aaminin, I’ve worked in 8 BPO companies pero dalawa lang ang dinedeclare ko hahaha! Siyempre I became a call center hopper so in short, hindi din iyon ang calling ko kasi hello pinakamatagal ako sa e-Telecare for a year-and-a-half tapos iyong iba naman mga 3 months from Eastwood to MOA to Ayala to Baguio… Haaaaay nakakatawa kasi hindi talaga ako makatagal sa iisang lugar at ang hirap namang masumpungan iyong Calling ko…

So through the persuasion of my friend Mam Jenny Agbuya – Fabia, I took-up an 18-unit course in Education at Colegio de Dagupan in 2009 pero wala lang hindi ko isinapuso hehehe… Deadma lang tapos in December 2011 during my employment at NCO sa ABS-CBN Compound, kinuha ko lang iyong December salary ko at 13 month pay tapos deadma na, nagbalot na ako papunta sa San Nicolas, Pangasinan. Excited much November pa pala eh nagrereview na ako kahit hindi pa ako nakakapagpa-register sa PRC to take the Licensure Exams for Teacher which was held on March 11, 2012. Hayun review-rampa lang hanggang dumating ang April at lumabas na ang resulta and it was my BFF Haia who broke the news. “Mare wala iyong name mo… (pause) sa elementary pero sa Secondary nandun!” tapos iyon nagbago na ang aking life mula noon. Feeling ko nga ang calling ko ay ang pagtuturo kasi mula noong pumasa ako hanggang makapasok ako as LSB Teacher sa Cacabugaoan National High School through Mudra Lolit Luzano and Sir Ariel Ebreo hanggang kinuha ako ni Mudra Lilibeth Francia – Lucas as a Substitute Teacher for 2 months sa San Felipe Integrated School at balik ako sa San Nicolas National High School as a Substitute Teacher hanggang ma-permanent na ako dito sa aking Alma Mater last January 30, 2013. Ito nga talaga ang sinasabing calling kasi eversince eh hindi sumagi sa isip ko na magturo hahaha!!! So kung anuman ang destiny mo, it’s really a matter of chance at choice na rin basta nasa sa’yo na iyan kung ano pipiliin mo kasi as of now I am enjoying the perks of being a teacher… And also to give back to my school… So help me God!

MY BUCKET LIST

Maraming mga bagay ang gusto kong gawin. Maraming mga lugar ang gusto kong marating. Haaay ewan ko ba, pero from time to time ay nagbabago ako ng gusto sa buhay... I have seen this movie a few years ago when I was having my training at NCO, The Bucket List. I am not saying that I am gonna die soon pero gusto ko lang i-share ang mga bagay na gusto kong gawin at mga lugar na gusto kong mapuntahan. So wala ng madaming kemedo simulan na!

1. I wanna visit the Island Province of Batanes. Ansabeh 0% ang crime rate kaloka! Sa sobrang integrity ng mga tao doon, kapag bibili ka daw sa store eh self-service hanggang sa pagsusukli. Nakita ko din sa mga picture na parang sa New Zealand ang scenery. Wow! Actually di pa sure pero nakipag-deal ako kay Sir Rocky Macaso na by next year (2014) ay pupuntahan namin ang Batanes. 

2. Sagada, Mountain Province. Ewan ko ba kung bakit wala silang ibang maisip na pangalan ng probinsiya kundi puro bundok pero huwag ka, bongga ang scenery doon! Sagada ang isang lugar na gusto kong puntahan kasi parang napaka romantic hehehe... Siyempre kapag pupunta ako doon dapat kasama ko ang special someone ko. So meaning, imposible akong makapunta doon? Hahaha!!!

3. Mount Pulag. The second highest peak in the country. I think ang training ko kakapunta sa Fianza is enough na para maakyat ko ang bundok na ito. Ay ansaya siyempre magdadala ako ng tent because I want to spend the night at the top of the mountain. Again, together with my special someone. So parang imposible ulit hahaha!!!

4. Amanpulo, Palawan. For once, I want to experience luxury. Wow one day millionaire! Atleast I will be able to visit a place where my idol Mariah Carey stayed during her concert here in the Philippines! Taken by a private plane, O bongga nga tapos in $ pa siya...

Madami pa akong gustong puntahan at gawin pero ang mga ito lang muna ang kayang i-produce ng utak ko hahaha!!!